Imam Ishurnadi
~ 2 augustus 2015
“Waar is hij dan?”
We zaten in een bamboe hutje in West Lombok. Ik kende deze mensen erg goed en we wilden vandaag een kort gesprek voeren met Imam om te kijken hoe het met hem ging. Hij was al een paar lessen niet komen opdagen en ik maakte me enigszins zorgen, omdat hij er normaal altijd was. Maar, zonder dat ik het wist, was er een goede reden waarom hij niet in de klas aanwezig was.
Imam had nooit zijn middelbare school afgerond. Zijn familie was erg arm en had niet het geld om hem te laten gaan. In plaats daarvan deed hij allerlei kleine klusjes in het dorp, om zo zijn familie te steunen. En nu hij volwassen is, bleef hij kleine klusjes rond het dorp doen. Hij zat vast in de armoedeval.
Meer dan 30% van de mensen op Lombok leven onder de armoede grens. Vaak maken zij, vanwege geldgebrek, hun school niet af. Hierdoor komen zij een vicieuze cirkel van armoede terecht. Zonder goede scholing hebben zij geen toegang tot goed werk, en daardoor kunnen zij vaak weer de scholing van hun kinderen niet betalen.
Het gebrek aan geld zorgt er ook voor dat de familie vaak een gebrekkig dieet heeft en in slechte huizen woont, waardoor zij vaak ziek zijn. En geld voor een dokter, dat is er niet. Het probleem van armoede is niet opgelost met het doneren van geld voor een nieuwe rugzak of boeken om naar school te gaan.
“Hij is niet hier”, vertelde zijn vader ons. Ik richtte mij tot hem en vroeg: “Waar is hij?”. Zijn moeder stopte even met de afwas en had een kleine grijns op haar gezicht.
“Hij is aan het werk in Villa Ombak”, vertelde zij met een grote glimlach.
Het duurde even voordat ik besefte wat dit betekende. Imam had de afgelopen maanden bij ons Engels geleerd, zodat hij mogelijk als schoonmaker bij een hotel aan de slag kon gaan. En zijn droom was nu uitgekomen.
De armoede waarin de familie leefde heeft ervoor gezorgd dat Imam voortijdig met zijn school moest stoppen. Hierdoor kon hij zijn grote droom niet waarmaken, namelijk het werken in een groot hotel en mensen van over de gehele wereld ontmoeten.
Het verbaasde me hoe snel hij het Engels oppakte toen we hem de training aanboden. Binnen enkele weken kon hij zichzelf voorstellen, kon hij toeristen de weg wijzen en simpele vragen beantwoorden. En nu heeft hij vast werk binnen een groot hotel, zoals hij altijd gewild heeft.
Als wij Imam kunnen helpen, waarom dan niet honderden anderen dezelfde kans aanbieden? Als we deze cursus verder ontwikkelen, kunnen we mogelijk honderden anderen helpen. Nu het toerisme op Lombok groeit en er elke week een nieuw hotel geopend wordt, is de vraag naar mensen zoals Imam groot. Met uw steun hebben we nu de kans om een verschil te maken. Waarom wachten als we vandaag iemand kunnen helpen?