Reisverslag Marie-Jose

In Augustus en September 2022 was Marie-Jose op bezoek bij onze stichting op Lombok. Zij hielp mee met het bouwen van een sportveld en speeltuin voor ons Eco-Brick gemeenschapscentrum. Daarnaast heeft zij ook ons team gecoached in hoe wij nog beter kunnen samenwerken. Benieuwd hoe zij het ervaren heeft? Lees hieronder meer!

Vanaf het allereerste moment dat ik een reis maakte door Indonesië, ruim 25 jaar geleden heeft het land me gegrepen. Alsof ik er vandaan kom. Maar dat is niet zo. Tot ver in mijn familie stamboom is er niets Indisch te vinden. De eilanden, de natuur, de bloemen, de mensen, het eten, de zee, de verschillende religies en alle rituelen horend bij de cultuur, ik vind het allemaal even prachtig.

Via via hoorde ik van het project HBLI en ik was eigenlijk gelijk enthousiast. Ik wist dat er geld nodig was voor de bouw van een sportveld en er lag een vraag voor coaching van de teamleden HBLI. Verder had ik nog geen concrete ideeën hoe ik daar eventueel van betekenis zou kunnen zijn maar was wel gelijk enorm
gemotiveerd om te zorgen dat het geld er kwam en om daar te helpen. Een mooie combinatie van vakantie houdenen van betekenis kunnen zijn. En zo gezegd zo gedaan.

Bij aankomst op Lombok vertelde Nick vol enthousiasme over zijn verblijf op Lombok en HBLI. Hij vertelde over de lopende projecten maar ook over het enthousiasme van de jeugd om steeds weer met nieuwe plannen te komen om hun leefomgeving en dat van de gemeenschap daar structureel te verbeteren. Inmiddels stond er een buurthuis wat gemaakt was van ecobricks. Een ecobrick is een plastic flesje wat volgepropt is met niet recyclebaar plastic afval.
Enorm stevig, ook bij aardbevingen. Een geweldige oplossing voor meerdere problemen!

Het buurthuis stond maar eromheen was het nog kaal, niet uitnodigend. Vanuit de gemeenschap en de jongerengroep die het huis hadden gebouwd was een wens voor een sportveld. Een plek waar kinderen kunnen spelen en de jongeren elkaar zouden kunnen ontmoeten in oa. sportactiviteiten.

Voordat ik was afgereisd ben ik sponsoren gaan zoeken die financieel wilde bijdragen en sponsoren die in de vorm van spullen dat wilde doen. Bij het vertellen over HBLI waren mensen heel snel enthousiast over dit prachtige project en wilde graag iets bijdragen! In korte tijd had ik een paar koffers gevuld met nieuwe boxhandschoenen, boxzakken, voetballen en sportkleding en had ik het benodigde geld bij elkaar verzameld! Dankzij mijn lieve buren, vrienden en
familie en sportzaken in Arnhem.

Bezoek van de verschillende projecten
Tijdens mijn bezoek aan het project heb ik mee geklust om de speeltuin op tijd voor de opening klaar te krijgen. Met de toenemende regen was dat niet altijd eenvoudig. Verf die er net op zat spoelde soms zo maar weer weg gezien de fikse tropische buien. Daarnaast heb ik verschillende projecten bezocht. Want HBLI richt zich naast Community Development (het ontwikkelen van de dorpen) en slaan van waterputten ook op projecten voor mensen met een
beperking.

Het Handi-Capable project is me het meest bij gebleven. Daarin begeleiden ze micro- ondernemingen en vertrekken ze micro- leningen. Ik heb Yunus bezocht, een man die door een auto-ongeluk één been is kwijtgeraakt waardoor hij zijn werk als chauffeur niet meer kon uitvoeren. Hij runt nu een krekelfarm wat hij met steun van het Handi-Capable project heeft kunnen opzetten. Hij was supertrots en blij dat hij nu weer in zijn eigen levensonderhoud kon voorzien.

Maar de persoon die me het allermeeste verbaasd heeft in haar doorzettingsvermogen, veerkracht en geestelijke spirit is Minhur. Een vrouw zonder armen maar met hele krachtige voeten en benen. Minhur runt in haar eentje, volledig zelfstandig een winkel! Schoon en super georganiseerd! “Handi-Capable” is een prachtige naam voor dat wat ik daar heb gezien.

Samen wij tot veel meer instaat dan dat we in eerste instantie misschien denken. Dingen je in eerste instantie niet voor mogelijk had gehouden blijken ineens wel haalbaar zolang we elkaar maar blijven zien en ontmoeten